Αποτελούν ονομασίες για τις συχνότερες φλεγμονές που εντοπίζονται στους ιστούς γύρω από το δόντι (περί τον οδόντα). Όταν η φλεγμονή εστιάζεται στα ούλα ονομάζεται ουλίτιδα, όταν επεκτείνεται στο συνδετικό ιστό ή/και στο οστό κάτω από τα ούλα τότε ονομάζεται περιοδοντίτιδα.
Η σημαντικότερη βλάβη για τον οργανισμό μας είναι η απορρόφηση του οστού που συγκρατεί τα δόντια μας στη θέση τους και τελικά η απώλεια ενός δοντιού. Η υποχώρηση του ούλου, το μεγάλωμα των διαστημάτων μεταξύ των δοντιών, η αύξηση της κινητικότητας ενός δοντιού, η μετατόπιση ενός δοντιού (που δεν δικαιολογείται από άλλο παράγοντα) είναι συμπτώματα που μάλλον υποκρύπτουν περιοδοντικό πρόβλημα.
Η φλεγμονή οφείλεται στα μικρόβια που κολλάνε πάνω στα δόντια μας σχηματίζοντας ένα βιοϋμένιο (φιλμ ζωντανών μικροοργανισμών) και γίνεται αντιληπτή συνήθως με το μάτωμα κατά το βούρτσισμα ή τη χρήση του νήματος. Πολλές παράμετροι επηρεάζουν την ένταση της αιμορραγίας που μπορεί κανείς να παρατηρήσει. Το κάπνισμα, το αλκοόλ, το αλατόνερο μειώνουν την ένταση της αιμορραγίας, ενώ στην εφηβεία ή την εγκυμοσύνη αυξάνεται. Τα στοματικά διαλύματα μειώνουν επίσης την αιμορραγία σκοτώνοντας μικροοργανισμούς, όμως δεν επιδρούν στα μικρόβια που ζουν κάτω από τα ούλα μας.